Τ’ άρματα ζώνεται, χυμάει τρεχάτος, τον βλέπει και χαίρεται το Βαθυκράτος
Τ’ άρματα ζώνεται, χυμάει τρεχάτος, τον βλέπει και χαίρεται το Βαθυκράτος
Του Ορθαγόρα
Στ’ άρματα, στ’ άρματα, εμπρός στον αγώνα
Παραμονές της επετείου της Ελληνικής Επανάστασης, μαζεύτηκαν οι γαλάζιοι οπλαρχηγοί στο άντρο του Μαξίμου και ύψωσαν ξανά τα λάβαρα του ανένδοτου αγώνα. Μετά τον επιτυχέστατο πόλεμο εναντίον του Βλαδίμηρου, που έριξε στα τάρταρα το βιοτικό επίπεδο του λαού αλλά εκτίναξε σε ύψη δυσθεώρητα το φρόνημα των καπεταναίων, είδε ο μπουφομάτης ηγεμών νέο δόξης πεδίο λαμπρό να στρώνεται μπροστά του από τους κουλοδαίμονες που χρόνια τώρα τον καθοδηγούν και τον προστατεύουν. Έτσι, την «θυσία» «ευκαιρία» ποιούμενος, διάταξε γενική κομματική επιστράτευση κι έδωσε το σύνθημα για ολομέτωπη επίθεση στο πολυκέφαλο Βαθυκράτος.
Στο υπουργικό συμβούλιο που συνεκλήθη με αφορμή την «θυσία» στα Τέμπη, είπε ο φουστανελάτος πολέμαρχος στους φουστανάτους οπλαρχηγούς που πάσχιζαν ματαίως να φανούν τεθλιμμένοι: «Έχουμε ένα κράτος που παραμένει βαθύ γιατί είναι στηριγμένο σε ανεύθυνες συμπεριφορές, μικροκομματικά τερτίπια. Είναι το κράτος που σας ζητώ να ανατρέψουμε και θα το ανατρέψουμε». Στην δε πλυντηριακού χαρακτήρα συνέντευξή του στον αρχιπλύστη Σταύρο Θεοδωράκη, αποκάλυψε το «βαρύ πυροβολικό» που προτίθεται να προτάξει στον επικείμενο πόλεμο: αξιολόγηση, εξορθολογισμός του ΑΣΕΠ, εξωτερικοί πιστοποιητές, ψηφιακή κάρτα εργαζομένου στο Δημόσιο (στο πλαίσιο της γενικευμένης ψηφιοποίησης), αυτονόμηση του Υπουργείου Μεταφορών, ακομμάτιστη κεντρική συντονιστική (επιτελική) Δομή, εκσυγχρονισμός, πλήρης εξευρωπαϊσμός.
Το αληθινό πρόσωπο του τέρατος
Είναι προφανές ότι για το γαλάζιο καπετανάτο το πορτρέτο του «εχθρού» σκιαγραφείται με άξονες την λειτουργία του Δημοσίου, τις πελατειακές σχέσεις του κράτους με τους πολίτες, την συντεχνιακή λογική, και τον κομματικοποιημένο συνδικαλισμό. Μένει, δηλαδή, σχεδόν εντελώς εκτός κάδρου η ραχοκοκαλιά του «τέρατος», κύριοι σπόνδυλοι της οποίας είναι οι οικογενειακές δυναστείες, η σύνολη εξαρτημένη κομματοκρατία, οι μηχανισμοί επιβολής της κρατικής βούλησης, οι εγχώριοι ιδιώτες νταβατζήδες, το οργανωμένο έγκλημα, και οι πανίσχυροι ξένοι παράγοντες. Αλλά μπορούμε να έχουμε μιαν αληθινή εικόνα του «Βαθέος Κράτους» χωρίς αυτήν την σπονδυλική στήλη;
Το λεξικό Merriam-Webster ορίζει το «Βαθύ Κράτος» ως «ένα υποτιθέμενο μυστικό δίκτυο ειδικά μη εκλεγμένων κυβερνητικών αξιωματούχων και, μερικές φορές, ιδιωτικών οντοτήτων (όπως στις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες και στις αμυντικές βιομηχανίες), που λειτουργούν πέραν του νόμου για να επηρεάσουν και να θεσπίσουν κυβερνητική πολιτική». Έχουμε εδώ έναν σαφή υπαινιγμό στην ύπαρξη μιας σκιώδους και συνωμοτικής ελίτ, αποτελούμενης από κυβερνητικούς και μη πάραγοντες, που χειραγωγεί παρασκηνιακά τα γεγονότα.
Η χρήση της λέξης «υποτιθέμενο», στον παραπάνω ορισμό, απηχεί την ιδεολογική διαμάχη περί του «Βαθέος Κράτους». Ενώ η ύπαρξή του γίνεται εύκολα αποδεκτή για χώρες όπως η Τουρκία, η Αίγυπτος, το Πακιστάν, ή η Αλγερία, εντούτοις αμφισβητείται εντόνως όταν αναφερόμαστε σε προηγμένες δυτικού τύπου «δημοκρατίες». Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, το «Βαθύ Κράτος» θεωρείται, από την συστημική διανόηση και δημοσιογραφία, ως «θεωρία συνωμοσίας» την οποίαν ο Ντόναλντ Τραμπ και οι σύμμαχοί του ασπάστηκαν και έφεραν στο προσκήνιο, εν είδει βολικού εχθρού που εξυπηρετεί αφενός την μετακύλιση-αποποίηση ευθυνών και αφετέρου την συρρίκωνση του κράτους και την συνεπαγόμενη συγκέντρωση αυξημένης εξουσίας στα χέρια του Προέδρου και του στενού επιτελείου του.
Υπάρχει ή δεν υπάρχει στην χώρα μας το τέρας;
Στα καθ’ ημάς, η πιο πρόσφατη δημόσια ομολογία των «αρνητών» του «Βαθέος Κράτους» έρχεται από την «Καθημερινή» διά γραφίδος Σάκη Μουμτζή, ο οποίος, σε άρθρο του της 23ης Μαρτίου, λέει χρακτηριστικά: «Η Ελλάδα δεν έχει “βαθύ” κράτος. “Βαθύ κράτος” έχουν μόνον οι σοβαρές χώρες. Στην Ελλάδα υπάρχει κομματικό κράτος». Επί της ουσίας, ο Μουμτζής αρνείται την ύπαρξη στην χώρα μας μιας ιδεολογικά συγκροτημένης και συνωμοτικής ελίτ, και μιας κρατικής οντότητας με ίδια συμφέροντα. Στην θέση τους, βάζει κάποιες τυχοδιωκτικές «ελίτ», με «κατσαπλιάδικη νοοτροπία», και ένα Δημόσιο το οποίο, ως απλό «άθροισμα υπηρεσιών», λεηλατείται συστηματικά από τα κόμματα και τις συντεχνίες που προσπαθούν με χυδαίο τρόπο «να διατηρήσουν τα κεκτημένα που τους παραχώρησε η πολιτική εξουσία».
Για λόγους οικονομίας, δεν θα ασχοληθώ περισσότερο με το εν λόγω άρθρο, παρά την ιδιαίτερη βαρύτητα που έχει. Θα επισημάνω μόνον ότι εντάσσεται στο πλαίσιο προετοιμασίας της κοινής γνώμης για την εγκαθίδρυση μιας «υπερκομματικής» κυβέρνησης, εν όψει των δρομολογημένων εθνικών προδοσιών. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται τόσο η δήλωση του Νίκου Ανδρουλάκη ότι «Ο κ. Μητσοτάκης είναι το βαθύ κράτος στην Ελλάδα» όσο και η δηκτική ανάρτηση στα σόσιαλ του (πρώην Νεοδημοκράτη) Ευάγγελου Αντώναρου: «Οι υπουργοί και σφουγγοκολάριοι του Μαξίμου που προσπαθούν να μας πείσουν τώρα (μετά από 4 χρόνια) ότι θα τα βάλουν με το “βαθύ κράτος”, δεν αντιλαμβάνονται κάτι απλό: ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΤΟ ΒΑΘΥ ΚΡΑΤΟΣ».
Όπως και νά ‘χει, το Βαθύ Κράτος, είτε υπό την έννοια που του δίνει το λεξικό Merriam-Webster είτε υπό μία στενότερη, ζει και βασιλεύει στην χώρα μας. Ο (συγγραφέας-αναλυτής) Γιώργος Ρωμανός το ταυτίζει με τον «ενιαίο κυβερνητισμό», δηλαδή με την απόλυτη ευθυγράμμιση όλων των κομμάτων όσον αφορά τις καταστροφικές για την Ελλάδα πολιτικές. Ο (καθηγητής πολιτικής επιστήμης) Γιώργος Κοντογιώργης το συνδέει με την κομματοκρατία και την εκλόγιμη μοναρχία. Ο (καθηγητής δημοσίου δικαίου) Ξενοφών Κοντιάδης το εντοπίζει εγκιβωτισμένο στο επιτελικό κράτος.
Ιδού ο γαλάζιος ανένδοτος αγώνας
Το «τέρας», εναντίον του οποίου κήρυξε τον πόλεμο ο μπουφομάτης αρχηγός της γαλαζοφούστανης στρατιάς, ΔΕΝ είναι το όντως υπαρκτό Βαθύ Κράτος. Η χρήση του όρου από τον Μητσοτάκη είναι εσκεμμένα παραπλανητική. Ο πραγματικός εχθρός του φιλοπόλεμου ηγεμόνα είναι το ελληνικό έθνος -και μαζί κάθε έννοια ελληνικότητας- που θυσιάζεται κατ’ εξακολούθηση στο αιματοβαμμένο θυσιαστήριο της σκιώδους και συνωμοτικής ελίτ, η οποία ελέγχει και ορίζει την ζωή μας. Ντόπιο εργαλειακό κομμάτι αυτής της ελίτ είναι ο Μητσοτάκης και το επιτελείο του -όπως και η σύνολη κομματοκρατία. Εργάζονται μεθοδικά για την υλοποίηση των στόχων που έχουν θέσει τα υπερεθνικά αφεντικά τους: Ακύρωση της εθνικής ταυτότητας, Εγκαθίδρυση του καπιταλισμού των ενδιαφερομένων μερών, Σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, Ψηφιοποίηση όλων των εκφάνσεων του βίου, κ.λπ. Μια ενδεικτική ματιά στα βιογραφικά γαλάζιων υπουργών αρκεί για να τεκμηριώσει του λόγου το αληθές:
Παναγιώτης Πικραμμένος: Τον Φεβρουάριο του 2018, το όνομά του ενεπλάκη στο σκάνδαλο Novartis, αλλά τον Απρίλιο του 2019 η Εισαγγελία Διαφθοράς έβαλε την υπόθεσή του στο αρχείο.
Γιώργος Γεραπετρίτης: Γαμπρός του Μιχαήλ Γουρζή της… ΤΕΡΝΑ.
Χρήστος Σταϊκούρας: Εργάστηκε στην Κεντρική Τράπεζα της Αγγλίας, στον Όμιλο EFG Eurobank Ergasias, και στην Φοίνιξ-Metrolife Εμπορική.
Νίκος Δένδιας: Συνεργάτης των Ρότσιλντ και της οικογένειας Βέσελς -της τρίτης πλουσιότερης οικογένειας της Ολλανδίας, με σημαντικές επενδυτικές κινήσεις στην χώρα μας,μεταξύ των οποίων και η συμμετοχή της στην… ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ.
Νίκη Κεραμέως: Παιδί του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Το 2019 συμμετείχε στην συνεδρίαση της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ στην Ελβετία.
Κωστής Χατζηδάκης: Γνήσιο τέκνο του κομματικού σωλήνα, «μετρ» των αποκρατικοποιήσεων και των ιδιωτικοποιήσεων.
Κώστας Σκρέκας: Εργάστηκε ως μάνατζερ Στρατηγικού Σχεδιασμού και Ανάπτυξης της εταιρείας Mantis S.A. Το 2001 ίδρυσε την εταιρεία Fortis S.A. που ανήκει στον Όμιλο Mantis, ο οποίος, σε αποκλειστική συνεργασία με την AQUA Carpatica για την Ελλάδα, επιδιώκει κυρίαρχη θέση στην αγορά των… εμφιαλωμένων νερών, ενώ δραστηριοποιείται ενεργά και στον τομέα των ιατρικών μηχανημάτων και διαθέτει προϊόντα ατομικής προστασίας και υγιεινής, όπως… μάσκες και αντισηπτικά.
Παναγιώτης (Τάκης) Θεοδωρικάκος: Επιστημονικός συνεργάτης και πρόεδρος της εταιρείας GPO ΑΕ, από το 2000 έως το 2016. Η G.P.O. είναι εταιρία έρευνας, επικοινωνίας, μελετών, δημοσκοπήσεων, και συμβουλευτικών υπηρεσιών, με πελάτες ιδιωτικές και δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς, κοινωνικούς φορείς, επαγγελματικές ενώσεις, και… πολιτικά κόμματα.
Νότης (Παναγιώτης) Μηταράκης: Εργάστηκε στην Fidelity International, ως Οικονομικός Αναλυτής και ως Διευθυντής Επενδυτικής Έρευνας. Ως υφυπουργός Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, ήταν αρμόδιος, μεταξύ άλλων, και για τις επενδύσεις χρυσού στη χώρα μας. Η κοινοπραξία Fidelity, μέσω της συμμετοχής της στον επιχειρηματικό όμιλο «Eldorado Gold», εξασφάλισε άδειες για την εκμετάλλευση των χρυσωρυχείων στη Χαλκιδική και στον Έβρο…
Ο πραγματικός πόλεμος ενάντια στο αληθινό Βαθύ Κράτος
Όπως ήδη είπα, τα εν Ελλάδι κόμματα είναι το ντόπιο εργαλειακό κομμάτι του παγκόσμιου Βαθέος Κράτους. Κάθε τους κίνηση έχει έναν και μόνο στόχο: τον αφανισμό του ελληνισμού και της ελληνικής κοσμοθέασης -της μόνης που έχει στο κέντρο της τον ελεύθερο άνθρωπο. Η επίτευξη αυτού του στόχου προϋποθέτει την ολοσχερή διάλυση κάθε υγιούς πολιτικο-κοινωνικής οργάνωσης του έθνους.
Η κομματοκρατία δεν αφήνει περιθώρια για την εγκαθίδρυση μιας Ελλήνων Πολιτείας, η οποία αποτελεί τον αντίποδα οποιουδήποτε Βαθέος Κράτους και στην οποία το έθνος (ή ο λαός) είναι ταυτόχρονα η πηγή και ο διαχειριστής κάθε εξουσίας. Ως εκ τούτου, ο πραγματικός πόλεμος ενάντια στο αληθινό Βαθύ Κράτος είναι πρωτίστως πόλεμος ενάντια στην κομματοκρατία. Αυτόν τον ιερό πόλεμο τον διεξάγει, εδώ και χρόνια, ο πολιτικός φορέας ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ -ο μοναδικός και απόλυτος θεματοφύλακας της ελληνικότητας.
